Bahar Çığlıkları Şiiri - Salim Erben

Baharı beklerdik gelsin diye
Lale sümbül karanfiller toplardık
Düğmeli eteğinde
Seyrine dalardık çıkıp tepeden
Geleceğe dair hayal kurardık
Bütün renkler çıplaktı heybemizde
Birer birer çaldılar düşlerimizi
Kuru dalda sararan yapraklar gibi
Baharı bekledik yeşermek için
Uçurumdan önce sarmaşık misali
Omuz omuza sarılıp tutunamadık
Tabanımız çekti bizi gurbete
Ah memleketim ah
Vaz geçemedik ki biz senden
Bizden doğanları
Şimdi tanıyabilir misin sen
İftarsız sahursuz oruç tuttuğumuz
Aç susuz tütünsüz kaldığımız
O günleri iade edebilir misin...
Biz seni ince yele vermedik
Hiç bir zamanda toprağını terk etmedik
Ne kadar uzak olsak da birbirimize
Bedenlerimiz tutsak sana sevdalısıyız
Kayıp listelerindeydi gidenlerin adı
Şecereleri taşlar yazılmadı
Yürekleri dalgakıran olsa da onlar
Kurt bakışlı yağız deli kanlılardı
Kiminin adı Hasan kiminin adı Osman
Kimi Recep kimi Şükrü'ydü
Düşlerime doluyor tüm olanca
Mavi miydi gökyüzü siyah mı bilmem
Kızıla çalıyordu güneş o gün
Hüzünlüydü ay buluta girerken
Hiç bu kadar acımamıştı canım
Bu kadar yanmamıştı içimin ateşi
Mart bile bu kadar yakmamıştı kendini
Hiç böyle bir hayal kurmamıştım
Böyle rüya görmemiştim ömrümce
Ah memleketim
Ne kara kışlar gördük biz sende
Ne baharlar yaşadık genç bedende
Ah ulan memleket
Sen varsın ya şimdi bende
İnsanı böyle mi yakarsın sen
Böyle mi dökersin etlerini diri diri
Bir şeyler söyleyin susmayın
Memleket sevdalısı köy delileri