Bahar büyüsü Şiiri - Wolf Son

Beni portakal bahçesine götür.
Dallarda kar taneleri ile asılı çiçekler var.
Baş döndürücü bir aroma
şarapsız havada asılı kalır.
orada her şeyi unutacağım
bahar büyülüyor beni

Güneş yaprağın arasından parlar
Ve nereye bakarsanız bakın:
Kar gibi beyaz..
Bir peri masalı rüyasındaki gibi

Beyaz bir bulut gibi dallarda eriyor...
Rüzgar esecek ve renk düşecek
Ve yaprakların uçları ve taç yaprakları
Ağırlıksız, hoş kokulu, hafif...

Çiçeklerin açtığını söylüyorlar
Aşkın kalbi açıldığında.
takvim burada
Aşk kalpte bir ışın ise

Bahara giden yolu aydınlatır
Nerde çiçekler dallarda kar gibi...
Kar gibi, saçlarında yapraklar...
Beni bu bahçeye götür.

©Elena Vinogradova