Bahar Beni Çağırıyor Şiiri - Nurhan Özgel

Güzel bir nisan sabahı
Görmüşçesine
Eski bir dostu
Mutluluk saçıyor güneş

İyimser duygular reveransta
Kış günlerine
Nispet yapıyor

Sağdan soldan çıkan
Okul servisleri
Hızlı adımlarla
işe gidenler

Bir telaş
Pür telaş

Kağıt toplayan
Silik yüzlü adamlar
Rutin bir haftaya
Bahar ile başlıyor

Kediler çöp konteynerlerinde kahvaltıda
Yokuş başındaki kirli sarı apartman
Rayların arasından
Biraz yalnız ve karamsar
Adalara bakıyor

Çam ağaçlarının gölgesindeki
Babacan kangal
Bahçeye renk taşırken
Issız akşamların müdavimi tinerci çocukları
Teşrif etmeyen patika yolda
Gizlice aşıklar öpüşüyor

Mimozaya kesmiş hava
Sokaklar sarı
Ve rayihalı

Mutlu aile kahvaltılarına
Ritim tutuyor
Çay kaşıkları

Hal böyle ya
Ben de duramam artık
Bahar beni çağırıyor