Bahar Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Seni yine bahar ettim dünyama,
Çam ettim, çınar ettim, köknar ettim, ladin ettim
Saldım dağlarıma,
Serptim tepelerime, yamaçlarıma çayır-çimen ederek,
Rengarenk çiçek eyledim dallarıma, yapraklarıma,
Yağmur edip yağdırdım cömertçe, baharıma,
Gökkuşağı yeşilliklerden maviliklere diktim,
Sen bir bahar yeli olup uzaklaştın,
Ben geciktim.

Sen şimdi baharsın dünyamda,
Irmak olmuşsun; sularında altın pırıltılar,
Koku olmuşsun; çamlardan gönüllere ulaşan,
Martı çığlıklarısın parlayan denizler üstünde,
Seni bahar etmişim dünyama,
Koca dünya
Elinde.

Sen benim dalları okşayan bahar esintimsin,
Dallarda yelpirdenen körpe yapraklarım gibisin,
Baharımsın; dünyama sevgi getiren,
Çayırlarımda meleyen kuzular olmuşsun,
Güvercin olmuşsun, martı olmuşsun, serçe olmuşsun,
Sığınağım olmuşsun her darda kaldığım yerde bulunan,
Dua olmuşsun dudaklarımda, Allah ‘a uzanan,
Sen benim yaylalarımda sissin,
Dağlarımda
Duman.

(KAFES isimli Serbest Şiirler 'inden > 21-22/100)