Ömrüm zor bela kendini attı bahara
Kalbim çırpınır kanadı kırık küş gibi
Bu kışta kürtüldüm kader zincirinde
Kır çicekleri açmış sen yoksün
Canım seni arzülar üçürümların başında
Çeşmeler akar göz pınarlarımda
İsterdim rüzgar uçürtsün eteklerini
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta