Bahane Şiiri - Gözde Köksal

Sardı korkular bu gece odamda ki gölgeleri
Örselendi bütün gelecek umutları
Benleyim benimleyim yine
Yine kendimle başbaşa...
Üzerimde hüznün katran karası lekeleri
Ellerimde mürekkeple karışık kan rengi
Bu rüzgar bu gece benim için esiyor,
Bu yamur bahane...
Bir parçamı unutmuşum sende
Ağlayamıyorum bile.
Burnuma kokun geliyor
Cam aralanıp perde uçuştukça.
Yorgunum...
Üzdü geçen yıllar bedeni
Seni değil sende ki beni istiyorum geri
Bu sitem bahane...
İsteklerin arzuların sonu yok
Sensizliğin başı dibi yok
Artık bu aşkı değil,
Geriye kalanlarla yaşamayı istiyorum...
Camım hep aralık kalacak
Perde, nasıl olsa uçuşacak
Yani,kokun asla unutulmayacak
Bu şiir bahane...