Bahane.. Şiiri - Ümit Ünal

Bazen büyük tesadüflerin gebesi olan arkadaşlıklar yaşarım..

Ve sancılı dostluk dogumlarındaki en heyecanlı hallerimde..

Tereddüt etmeden koştururum.. açarım en gizli hazinelerimi fütursuzca..

Dilime dolanan sözcükleri umursamadan kendimi veririm..

Karşıdan alabildiklerimi ve hissedemediklerimi düşünür.. Uyku girmeyen gözlerime bahaneler uydururum..

Ağlamayı bilirim.. Ağlayana omuz vermeyide..

Sırtımdaki hançerlerin sayısını bilmiyorken.. bir hancer daha hazır tutarım..

Yeni dostlarımın eline vermek için..

İstanbul'un her gece fahişe tebessümlerine kaşlarımı çatamazken..

Gün doğumundaki bakire utangaçlıgına gülerim..

Ben.. Ümit'sizliğimi dert etmem.. Ağlamaya bahanem çok..

Gülmek için bahanem olurmusun?

19/05/2008 11:15