Bahane Şiiri - Mustafa Bayar

Seslenirsen gelirim,
Bir kahpe yokluktur kahrımı yere seren,
Ama ben yine de gelirim,
Sen bir seslensen,
Kefeni deler, gelirim...

Taştan bir put gibi dururken karşımda gurur,
Sen çağırsan, ben yine gelirim,
Bir çomaktır şimdi feleğin tekerine soktuğumuz,
Uğruna hayatlar heba ettiğimiz ömür.

Ben gelirim, inan buna,
Dilin bir benden yana dönse,
Bir benim için çarpsa tembel yüreğin,
Belki bir ses duyarsın gecenin fısıltısıyla,
Belli mi olur?
Belki de sen bana gelirsin.

Aslında ben sadece yolum düştüğü için sevdim seni,
Gelişi güzel bir aşktı boynumda asılı duran,
Hatta ve hatta;
Doğru dürüst ne olduğunu bile anlayamadım.
Ben aslında kalbine;
Geçerken uğradım.

Bir kızıl afettir şimdi hasret,
Işıl ışıl bir baharla gelen,
Bu aşkı sen sarsmasan,
Ben zaten yıkacaktım,
Kalbine almasan da olur beni,
Zaten ben;
Bir arkadaşa bakıp çıkacaktım...

(Hercaî)