Bahane Şiiri - Ethem Turan

Yorgunluk bedende değil
Seni taşıyan yürekte
Umudun bittiği yer olsa gerek
Yaşamanın ifadesini anladığım yer
Çıkmaz sokaklarda gezerim
Karanlıklar içerisinde
Gölgeler görürüm seni andıran
İmkansızlıklar sarar benliğimi
Güç içinde güçsüzlükler yaşarım
Seni sevdim diye
Sevinirim yine de
Görülmese de tebessüm ederim
Mutlu olurum kendi kendime
Kapattım desem de sayfam açık kalır nedense
Koşmam peşinden her şeye rağmen
Zincir vururum gönlüme
Dağlara yürüyesim gelir
Sık çalılıklardan geçip
Üzerimi parçalayasım
Derin çiziklerle kanımı akıtasım
Çektiğim acıyı böylece atasım gelir
Açtığın yaranın acısını kapatıp
Benden alcağın acım kalmasın isterim
Tuzlu suya girip yaralarımı dağlayıp
Zalimleri sevindiresim gelir
Bir daha adını anmayasım
Denizin dalgası gibi kıyıya vurup
Bitesim gelir
Her şey bahane
Seni unutasım gelir