Bahane Şiiri - Kaygulu Abdal

Yanar durur yüreğim
Sığamam hiçbir kaba
Beni mazur göresin
Olursam eğer kaba

Yadırgar bakışların
Gönlümü deliverdi
Sana bu akılları
Kim, hangi deli verdi

Bir rüyaya dalmışsın
Öylece uyuyorsun
Gerçeği görmesen de
Sen bana uyuyorsun

Alıp gitsem başımı
Gezecek yer seksen bir
O durduğun yerlerden
Yamacıma seksen bir

Sen düşünce dünyamda
Sürekli kalıyorsun
Tam kaçacağım derken
Beni yakalıyorsun

Sen bırakıp gideli
Kafamda kuruyorum
En yaş hâlinde kesik
Ağacım, kuruyorum

Bitti güneşli günler
Yine geliyor Kasım
Bensiz ayak bastığın
Her yeri var yakasım

O kara günden beri
Zulümdür her uyanış
Çıksın biri söylesin
Diner mi ki bu yanış

Avuntu zannettiğim
Her şey yangın azdıran
Marifet bende değil
Sensin bana yazdıran

Mağrur olma sevdiğim
Sanma ki şahanesin
Esas olan aşkımdır
Sen burda bahanesin