Bahane Şiiri - Osman Sami Safa

Her şeyin var elbet bir bahanesi;
çıkaramam mesela aklımdan seni,
yağmurlu bu aralar dışarısı,
ıslanırsın,kıyamam,
yürütmeye el vermez içim
çünkü çamurlu yolların kıyısı…
Ne güne durur aklımın bir köşesi?
Kal işte biraz, daha bugün cumartesi.
Her şeyin var elbet bir bahanesi;
ben uçamam mesela mutluluktan,
oldum olası yer çekiverir beni..
Suyun kokusunu alamam,
ilk içtiğim günden beri.
Yetişmez ellerim, kısadır boyum,
toplayamam gökten yıldızları.
Her şeyin var elbet bir bahanesi;
çok kolay aslında arayıp da bulması,
kaybettiğim bütün ümitleri.
çünkü bilirim,
Her şeyin var elbet bir bahanesi.