Bahane Şiiri - İbrahimoğlu Ali

bahane

Müflissin ey sevgili
Ömrünü yel , aklını el almıs
Sermayen olan ömrün tükenmiş
Gül bahçesinde goncaların solmuş
Evladın boyunla bir ,
Zamanla sevdiklerin toprak olmuş
Saçlarının karası bir bir azalmiş
Aklı kıt olanları dostun
Uğruna baş koyanları
Düsman bellemişsin
Bir gün sende dosta varır
Kapısına durur isen
Bir bahane arar da bulursan
Aldığın o nefes te ettigin o sozler
Bahanen olur yanar yüreğin
O vefasızlıgına sende ağlarsın

İbrahim oğlu Ali