Bahane Şiiri - Didem Özbay

Bahanesi var sebebi yok yaşamanın,olan olmuş artık..
Deliller çok suçlar gibi..
Kız kulesine yanaşan Üsküdar vapuru gibi..
İstenip de dize getirilen ölüm ya da istenip de dize getirilen yaşam..kendine içten bir sor nereye kadar..?
Enlerin en olumsuzlarını kendinde birikmiş sanıp ta beslediğin bu ümitle nereye kadar..?
Yaklaştır ölümü kendine..
Değiştirme dünyayı kalsın bırak..
Daha önemli işlerin vardır muhakkak uğraşacak..
Derinden acıtılırken acıtanı terk et zorun ne kendinle..
Karşılaş bildiğin küçük çocukla anlamaz belki dediklerini,o zaman sende anlama sana denilenleri büyümedin çünkü çocuksun daha.ama yine de sana olduğu gibi olmasa da saygın davran,en azından yapmış desinler..
Belki daha çok yıldız var kayacak olan ama son söneni sen görmüş ol,farkın olsun..
Sen beklemezsen normal ilerler zaten an..mühim olan tekil yaşamak,keza herkes ürer..tebessümün kıymete gelir olmalı bilmeseler bile..
Varsın sana yanlış gelen durumlar çoğalsın sen doğru ol yetmez mi..? yetecek inan..
Anlamak zor yıkanların fikrini..
Şekillerini kavramak zor soyutlaştırılmışların..
Delip gitmek zor bedenin kabuğunu..
Yüceltmek zor küçük kabullenişleri..
Bir dalga sesi yeter belki usanmışlıktan arınmaya..
Kısa anları uzun sananlar şehrin ilerisinde yanan kimsesiz ışıklarda avunurlar zaman zaman..
Haklılıklar,haksızlıklar,mutluluklar,mutsuzluklar,kimin nasıl olduğu ya da olabileceği hepsi çoktan karıştı..
Seni seviyorum cümlesini çok yaralandığın için duymak istemediğin anlar da gelecek bekle..
O cümleyi seni yok etmek istiyorum diye anlayacaksın sende elbet,miden bulanacak olanları izlemekten..
Fark ettiğin ama fark ettiğini birkaç kişiye bile söylemeye çekindiğin pislikler çok rahatsız edecek seni..
Bütün kaprislerini çeken fedailerin artık bir şeyler isteyecekler senden,öyle ya karşılıklı demiştik bu işler..
Güzel şeyler söyleme sırası sende..
Hissetmek değil burada önemli olan söyle yeter..
Herkes herkesin ne hissettiğini anlamaz her zaman zaten..
Fark edilmezsin bile o heyecanla..
Dönenleri anlamaya çalışmanın bir anlamı olmadığını da gösterecekler zaten bir müddet sonra..
Köhne hissettirecek bulunduğun en güzel mekan kendini sana,yeniksin ya sözde..
İçlerinde bulundukları boşluklar birbirlerine geçecek insanların,onlar yeni sanacaklar ve sarılacaklar tekrar dünyaya..
Bir şeyleri ertelerken ertelenen zamanın gelecek olmasından nasıl bu kadar emin oldun da aklındaki birikintilerle yaşadın bunca yıl..
Birileriyle arana değişik iştahlı kimseler girecek,belki nefes bile alacak bu kimseler..
Doğrulardan yüz çevireceksin..
Çaresizlikten ne tarafa uçacağını unutabilen bu yüzden özgür sanılan kuşlar gibi karmakarışık izler bırakacaksın gittiğin bedenlerde..
İnanmadığını bile bile gözlerini dahi kırpmadan bir şeyler anlatacak seni her geçen gün daha fazla sevdiğini söyleyen sevgili..
Sonra çekip gitmenin sersem asaletine inandıracak o kocaman sandığı aslında zavallı olan küçücük yüreğini..
Seni gerçekten tanıdıklarına hiçbir zaman inanmadığın insanların olduğu şehirde yaşamak haliyle bedava gelecek..
Açılmak,kaybolup gitmek isteyeceksin..belki de sadece hırs istetecek bunu sana..
İşe yarasın diye pekiştireceksin fiilleri durmadan..
Dikkatini çekecek olaylar sunacaklar sana bir bir..
Haklı çıkacaklar..
Dikkatini çekecek ve gidecek o görücüye çıkan olay..
Dikkatin tekrar gelecek sana yeni çekip gidişlere hazır biçimde..
Dönmek istemediğin günler,hatırlamak istemediğin karşılaşmalar olacak bol bol..
Bilmek istemeyeceğin iki insan sevgili olacak..
Öğrenmemiş saymak isteyeceksin,olmayacak..
O kadar zaman onların arasında akıp giden hayatına ağlayacaksın..
Sonra çağdışı kalacak duyguların..
Yenilerine susadıkça kökün bile sökülecek toprağından..
Bir ara kıpırtısızca bakacaksın aynaya,süsleyip püsleyeceksin kendini fayda vermeyeceğini bilerek..
Yirmilik dişlerin çıkacak yeniden hayata tutulman için..
Bu da fayda vermeyecek..kırgınlıkların çarpacak yüzüne ve kırdıkların..
Ne diye bu yakarış..?
Yıkılır ve tekrar ayaklanır vurdukların..
Kırılacak kalbin gibi kemiklerin ve kemiklerin gibi düşlerin..
Ölü kuşlara olduğu gibi acıyacaklar sana..
Ben sandığım kadar bu işin ehli değilmişim,yapabilen yapsın,defolup gidiyorum hayatından diyecekler,bunu da atlatacak güce sahip olduğuna emin olarak..
Sana yıkacaklar yine küçümsedikleri zorlukları..
Yitirmek güzeldi diyebileceksin inadına büyük bir sinirle..
Bırak bunları da barındırdığın aptala sahip çık..
Zor olacak ama nihayete varacak..
Ben kendimden biliyorum..
Tek şerit benim hayatım,geriye dönemem..
hem biz normaliz desek de değiliz ki zaten..
lanetlendik