Bahadır Sadece Bir Fil Değildi

Seksenli yılların ortasındaydık,
İzmirde oturuyoruz,
Bende her çocuk gibi meraklıyım
Herşeyi soruyorum,
Herşeyi istiyorum,
Bir gün anama dedimki,
Anne bizim mahalleden deve geçiyor,
Sırtı eğri büğrü,üstünde bi sürü yük,
Ayı geçiyor
Burnunda bir halka adam çekiyor
Kedimiz var,minnoş benimle oynuyor,
Komşunun köpeği toni var sonra,
Eskicilerin atları var,açlıktan ölmek üzere
Eşşeği var sütçülerin,
Ama anne başka hayvan yokmu,
Sineği böceği saymazsak,
Yılanı,kurbağayı sevmezsek
Aldı beni rahmetli,
Tuttu elimden,
Götürdü kültür parka,
Kuşlara baktım,
Akbabalara,kartallara,
Aslanlar ne kadar yakışıklıydılar,
Zürafanın boyuna,
Kurtların yuvasına,çakalların inine
Gezdim dolaştım bahçeyi enine boyuna
En son annem dediki
Gel seni bahadırla tanıştırayım,
Bahadırı bir çocuk sandım,bir akranım,
Gittik tel örgülerin önüne,
İşte dedi Bahadır bu,
Benide bu büyüttü,
Babanıda,
Senide büyütecek,ve daha bir çoklarını,
Sonra her fırsatta gittim,
Bir çocuk büyüttüm bahadırla beraber,
Onu bir arkadaşmış gibi görüyordum,
Bir iki ay görmeyince özlüyor
Anneme yalvarıyordum,
Sonra büyüdüm,
Annem öldü,
Babam öldü,
İzmirden taşındım,
Okullar bitirdim,
Okullar bıraktım,
Sevdalar taşıdım yüreğimde,
Sırtımda yıllar eskidi,
Bahadır eskimedi,
Televizyonlarda haberi çıktımı suspus dinlerdim,
Yalan yok senede bir mutlaka ziyaret ederdim,
Bu sabah seçim heyecanıyla uyanmıştım,
Yatağımda doğrulup tv yi açtım,
Bir seçim haberi arıyordum,
Evet haber vardı kanalların birinde,
Ama seçim değil,
Benim Bahadırımdı haberin konusu
Ölmüştü bahadır,ölmüştü arkadaşım,
Gözlerimden akan iki damlaya engel olamadım
Çocukuğumu bahadırla beraber gömüyorum şimdi,
Bu günü hiç unutmayacağım,
22 Temmuz 2007
Onbinlerce çocuğun kara günüdür,
Yüz binlerin çocukluğunun öldüğü gündür,
Seni asla unutmayacağım,
Dev arkadaşım