Bahadır Kahraman Şiirleri - Şair Bahadır ...

Sen değil miydin yoksa o yazılı olan,
İnkar etme boşa mı gitsin bunca yapılan...

Ne yaptın deme sakın gamzeli,
İnanana Yeter demiş; salih ameli,
Kabul, bizimkisi bir ileri iki geri,

Aşka düşecek iştah mı yok, seni düşürecek feriştah mı yok
Azim görmem sende acep istek mi yok tamah mı yok

Ne ararsın aşığında ayân eyle ki görelim,
Bilesin serde yılmak da yok yıkılmak da yok

Bir başka esiyor artık sabahları rüzgar
Sanki bir daha esmeycekmiş gibi baksana
Boğuk bir ses var arkasında, kalplere ağır gelen.
Yürekleri dağlarken yasemin kokuları
Efkar doğuyor gözlerime güneşden evvel
Kapatsam da tüm perdeleri sızıveriyor penceremden

Dihen bıçak açmaz dîl'inde nar-ı suzan mı var
Etmediğin kelâma ceza; çeşm-i giryan mı var

Bağ-ı dehrin cefasını mevsimle örtmüş Settar
Sana düşen bir anlık bahar, bin yıllık hazan mı var

Emin ol ki durmazdım bir dakika Atlantis
Bir Yangından kaçar gibi kaçardım senden
Rüyalarıma gözlerin gelmeseydi eğer;
Unuturdum kalmazdı zihnimde o kokulu ten

Seni sen yapan her ne varsa bil ki

Sen bana ışık ver yeter bende filiz çok
Kökleri içimde gizlidir lâkin;
Akan dere, açan dal budak yok..
Bir şiir istersin belki bir gün
İçinde benzetmeler olan
Kusura bakma sevgili

-Bazen hayalleri utandırır ya o "eşsiz yüzler",
Belki vardır onları da utandıracak olan dizeler...-

İlk nefesle başlarmış ilk acısı tokadın;
Düşündürür, yok mu bir yolu dünya da rahatın?
Ölüm müdür sonu bu elem dolu safahatın?

Elbette güzel boyun posun; lakin kandık ebrûya
Bakmasın uzunca gözümüz, yeter bir anlık ebrûya

Razı değil gönlümüz öteden sevmelere
Uzadı yeter hasretin hayrandık ebrûya

Evvel neşât-efzâ idik şimâlde sabah gibi
Efsûn eyledi çeşmin hasan sabbah gibi

Mihrab-ı dû ebrûya sakın girme sekâra
Bir füsun bakışı saneme secdegâh gibi

Sıkıldıkça sabahı beklerim değsin diye rüzgar tenime
Tek gece geçmez sorular belirmeden zihnime
Yine en kesifi kurcalarken şekk dolu gönlümü
Şükür olsun geceye hatırlattı faniye ölümü
Ermedi dedik ya kulun aklı biraz cahil ona müteallik
Bir suale kalırsak mahşerde;