Bağzanı hazansa daldaki gülün
Sevinme mutlaktır her güle ölüm
İlaçtan iğneden, çoğalsa ömrün,
Yine’ de gelirdir, sonunda ölüm.
Dağları delerek, varılan aşkta,
Ölümle kan olur, ter olmaz asla,
Yaşanan her günün, bir gül olsa,
Zamanı gelince, soldurur ölüm.
Yaşarken gerçeği, hafife alan
Dünyası uğruna çıkandır yoldan
Sıvalı bacadan çıkmazsa duman,
O eve gelmiştir, bir bakın ölüm.
Aklıyla doğrulup bakanlar göğe
Düşünüp eğerdir, başını yere,
Bakınca gerçeği, görmüşse hele,
Hakikat yolunda, aklanır ölüm.
İnsanın kalbinde, oluşsa sevgi
Bertaraf olurdur onun her derdi
Tertemiz kalmışsa, insanın kalbi,
Ağrısız sızısız, hak olur ölüm..
Ah Ahmet haline, ermedi aklım
Düşünüp durdukça, sıkıldı canım
Öyle ki gerçeğe doğrulsa yönüm,
Aklıma gelmiştir, o anda ölüm.
19 Ekim 2014-10-19
Antalya
Kayıt Tarihi : 19.10.2014 12:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!