Yerleştin kalbime çöktün içime
Şu bağrımda katılaştın taş oldun.
Bazen sevinç oldun bazen kederim
Doldun doldun gözlerimde yaş oldun.
Bir alev oldun ki yak ha gülüm yak
Her an içimdesin yine de ırak
Mümkün mü ki artık sensiz yaşamak
Benim için ekmek oldun aş oldun.
05-05-1970- Oltu Çamlıbel K.
Seyfeddin KarahocagilKayıt Tarihi : 20.3.2015 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!