Benim bedenimde yara başladı
Dağlardan amansız çöktü bağrıma
Kaydı sıra sıra bana taşları,
Felek külfetini çekti bağrıma.
Elaman bağırttım duyulmaz oldu,
Uyudu talihim ayılmaz oldu,
Derdimin çeşnisi sayılmaz oldu,
Çile bostanını ekti bağrıma.
Altında kalmışım devrilmez dağın
Sefil Selimî'de dert yığın yığın
Dünya kurulalı geçen her çağın,
Elemi zehrini döktü bağrıma.
Kayıt Tarihi : 18.6.2015 17:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sefil Selimi](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/18/bagrima.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!