Izdıraptan, çileden artık korkum kalmadı,
Çile çektim yıllarca, çilem hiç azalmadı,
Kalbim öyle yandı ki; külhan öyle yanmadı,
Ben alıştım çileye; bağrım demir, gönlüm taş.
Başından biliyordum çekeceğim çileyi,
Zaten göze almıştım ağlayıp inlemeyi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta