Baglanmis her yönum Şiiri - Önder Tas

Baglanmis her yönüm
korkularim, beni benden etmis
sevememisim adam gibi sevdaliyi
iki ay yeterlidir diye köseye itilmisim
cocuklugumdan bu silleyi yemisim
yan gitmis bir kere kader cizgim
altatilmaya megil iliskiler yasamisim
güvenememisim yillardir sevdama
bir ayagim hep bosa sallanmis
dag gibi dururken
gülücükler sacarken
icimden kan aglamisim
kendimi saklamisim köse bucakta
tam adam gibi sevememisim
birakip gidecegim bu yalan dünyayi
arkamdan belki salak diyecek bazilari
ben sizi diyer tarfda görecegim
aksam olacak ben gökyüzünde sana bakacagim
ay dunyaya asik oldugumu gibi
bende sna uzakdan assik olacagim
tutmiyacacgim ellerin
öpemiyecegim yanaklarindan
ve sana askim diyemiyecegim
sessizce gidecem
kimseler anlamiyacak
sensizlik bende kalacak
kaderim cizmisim
daha cocuk yasta
mutluluk hep baskasina ait dir
ögretilmis bana
kendimi unutmusum
mutluluk icinde sanarken
acilarlar bas basaymisim
sessizce gidiyorum
gözunuz aydin
ben sizi terk ediyorum..............