Bağlanamam Şiiri - Özcan Kurt

Tutunamam düştükce dost bildiğim sıcak ellere,
Giremem çat kapı öyle kıyıdalı gönüllere,
Esirin olamam can özüm, yakan gözlerine,
Felek hep geri alıyor acılar hüzünler kalıyor diye..

Zor oluyor yerine yeniden koymak hep boşaldıkca,
Dahası geliyor sen acılara dertlere alıştıkca,
Bağlanamam bu şehre kadim yerler ve güzelliklerine,
Dokuz yerden bir olup, beni kovarlar diye..

Neler geliyor başa canlar biz yaşa(yamadık) dıkca,
Yüzünde izler derinleşip çok gırıştıkca,
Kıramam çekinirim hatrı var diye sevdiklerimin hep ettiklerine,
Yüz yüze yine bakarız gün olur ararlar diye.

Özvecan'ım uzaklaşıyor her şey adım adım ben yaklaştıkca,
Korkuyorum canlara gönül verip hep tanıştıkca,
Yaptıkları ortada iken, aldanıp da dediklerine,
Yarı yolda sevgisiz, kimsesiz koyarlar diye

ÖZ ve CAN