Bağışla beni ömrüm!
Dizlerine kadar battığın balçıktan seni söküp alamadım ya,
kıramadım ya bileklerinden zincirleri,
taşıyamadım aydınlık bir şafağın kapısına.
Atamadım çoşkun bir nehrin kıyısına ve çıkaramadım seni mutluluğun şahikasına.
Hep yangınlarda kaldın ulu orta.
Her seferinde vuruldun kılıçsız katıldığın savaşlarda.
Saramadım yaralarını, kanadın durdun ayaklar altında.
Bağışla beni ömrüm!
Tutamadım gençliğini acıya sıkı sıkı tutunan ellerimle.
Sökemedim çivileri avuçlarından,
bir türlü kaderin ellerini çekemedim
hep açık duran yakandan.
Bir mum yakıpta kurtaramadım seni karanlıktan…
Bağışla beni ömrüm! Koruyamadım seni doludan, yağmurdan, rüzgarsız çıkan fırtınalardan, ykusuz gördüğün rüyalardan, yoluna dizilen kuyulardan, çelmelerden, yamuklardan, ihanetlerden ve alamadım kanına işleyen korkulardan.
Bağışla beni ömrüm!
Verdiğim sözleri tutamadım ne kaderi ne kederi atlatamadım.
Özgürlük akbabanın sofrasına düşmüşü ne yaptıysam ulaşamadım.
Sana bir nefes aldıramadım ve iç çekişlerimden başka hiç bir şey veremedim sana.
Bak beklenen gün geldi çattı.
Ben bağışlamayacağım kendimi, ömrüm bari sen bağışla…
Nimet ÖNER
26/09/2014 Van
ÖMÜR VERDİĞİN
Oy ömrüm deyip ömür verdiğin
Zorbanın kılcından savunmasız kaldın
Kılıçsız katıldığın bir savaşta ne yapabilirdin
Takılan kölelik zincirlerlerini
Elbette tek başına kıramazdın
Zordur vahşeti aydınlıklara taşımak
Güneşli günlerde
Ömür dediğinle ömrünü paylaşmak
Elbet gün gelir yaralar sarılır
Zulmün hesabı zalime sorulur.....
Oy ömür deyip ömür verdiğin
Acılarına tutunamadığın
Kader diye söküp atamadığın
Yakasına yapışacak zalimlerin
Hesapı soracak o öpülesi ellerin
Mum değil
Karanlıkları yırtacak
Şafakla birlikte doğacak güneşin
Oy ömür deyip ömür verdiğin
Kaç dolu
Kaç yağmur
Kaç fırtınaya dayandı bu beden
Nice tuzakları
Düşenen mayınları
Nasıl aşıp geldim sana bir bilsen...
Oy ömür deyip ömür verdiğin
Elbet gün gelir sözler yerine gelir
En güzel özgürlük şarkıları
Bir ağızdan birlikte söylenir
Bağışlanmaz sen değil
Gün gelince zalimler sorguya çekilir......
MUZAFFER KALABA
Nimet ÖnerKayıt Tarihi : 26.9.2014 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir ömrün yetemeyeceği kadar derin...
yaşanan acı yaşamın bıraktığı silinmez izlerin anlatıldığı....geleceğe ışık tutacak....
geçmişle hesaplalaşmanın yapıldığı anlamlı ve değerli bir çalışma olmuş.....
bu değerli dizeleri yazdıran şair yüreğinizi içtenlikle selamlıyorum....şiiri okuduktan sonra
klavyenin tuşlarından ömür verdiğin dizeleri bir anda yazılmış oldu.....
Selam saygı anlamlı şiire ve değerli şairesinedir......
ÖMÜR VERDİĞİN
Oy ömrüm deyip ömür verdiğin
Zorbanın kılcından savunmasız kaldın
Kılıçsız katıldığın bir savaşta ne yapabilirdin
Takılan kölelik zincirlerlerini
Elbette tek başına kıramazdın
Zordur vahşeti aydınlıklara taşımak
Güneşli günlerde
Ömür dediğinle ömrünü paylaşmak
Elbet gün gelir yaralar sarılır
Zulmün hesabı zalime sorulur.....
Oy ömür deyip ömür verdiğin
Acılarına tutunamadığın
Kader diye söküp atamadığın
Yakasına yapışacak zalimlerin
Hesapı soracak o öpülesi ellerin
Mum değil
Karanlıkları yırtacak
Şafakla birlikte doğacak güneşin
Oy ömür deyip ömür verdiğin
Kaç dolu
Kaç yağmur
Kaç fırtınaya dayandı bu beden
Nice tuzakları
Düşenen mayınları
Nasıl aşıp geldim sana bir bilsen...
Oy ömür deyip ömür verdiğin
Elbet gün gelir sözler yerine gelir
En güzel özgürlük şarkıları
Bir ağızdan birlikte söylenir
Bağışlanmaz sen değil
Gün gelince zalimler sorguya çekilir......
MUZAFFER KALABA
yaşanan acı yaşamın bıraktığı silinmez izlerin anlatıldığı....geleceğe ışık tutacak....
geçmişle hesaplalaşmanın yapıldığı anlamlı ve değerli bir çalışma olmuş.....
bu değerli dizeleri yazdıran şair yüreğinizi içtenlikle selamlıyorum....şiiri okuduktan sonra
klavyenin tuşlarından ömür verdiğin dizeleri bir anda yazılmış oldu.....
Selam saygı anlamlı şiire ve değerli şairesinedir......
ÖMÜR VERDİĞİN
Oy ömrüm deyip ömür verdiğin
Zorbanın kılcından savunmasız kaldın
Kılıçsız katıldığın bir savaşta ne yapabilirdin
Takılan kölelik zincirlerlerini
Elbette tek başına kıramazdın
Zordur vahşeti aydınlıklara taşımak
Güneşli günlerde
Ömür dediğinle ömrünü paylaşmak
Elbet gün gelir yaralar sarılır
Zulmün hesabı zalime sorulur.....
Oy ömür deyip ömür verdiğin
Acılarına tutunamadığın
Kader diye söküp atamadığın
Yakasına yapışacak zalimlerin
Hesapı soracak o öpülesi ellerin
Mum değil
Karanlıkları yırtacak
Şafakla birlikte doğacak güneşin
Oy ömür deyip ömür verdiğin
Kaç dolu
Kaç yağmur
Kaç fırtınaya dayandı bu beden
Nice tuzakları
Düşenen mayınları
Nasıl aşıp geldim sana bir bilsen...
Oy ömür deyip ömür verdiğin
Elbet gün gelir sözler yerine gelir
En güzel özgürlük şarkıları
Bir ağızdan birlikte söylenir
Bağışlanmaz sen değil
Gün gelince zalimler sorguya çekilir....
MUZAFFER KALABA
Yürek yanar
Kanatır kalemi şair
Okuyan der ki
Güzel şiir
Bir yandan kavgası vurur
Bir yanda sevdası çiçeğe durur
Bir yanda lahavle sabır
Bir yanda şaha kalkan kibir
Her dize devrin tanığı
Bir salkım üzüm gün yanığı
Bir bilsen
Bir dizede yüreğini kaç kez dara çeker bir şair
Şiir biter ama
Sen gel de yüreğine sor onu bir
Yol yorgunu bir turna
Düş vurgunu bir suna
İşgalden kurtulmuş İzmir gibi
Dumanı tüten bir şehir
Ama şair
sen yine’ de gönlünü güneşe çevir.
Ne mutlu bir hece varsa içinde
yarına yaşama aşka barışa dair
MAHMUT NAZİK
TÜM YORUMLAR (24)