avuçlarımda nefes alıyordu şimdi elleri
benimse (hiç ) yaşayamadığımız çocukluğumuzdaydı aklım
(Hiç)
Ilk hiçlikle tanışmam bu yüzden
bir çocukluk alacağımız var dedim
usulca kulağına eğilip
Insanın alacaklı olması güzel
Gülümseyemedi bile
Gitgide küçülen dudaklarına götürdü ellerimi
Öptü avuç içimden
Iki yakanın denizi gözlerimde buluştu
sustum
.....
bağır/a
bağır/a
sus/tum
sus/a
sus/a ; ağla/dım
ciğerlerim yırtılana dek
biliyorum
bir sen duydun sesimi
birde sebep olan babam mezarında ..!
( Ağabeyime )
12Eylül2018 / Balikesir
Canan Eren
Kayıt Tarihi : 12.9.2018 02:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ağabeyime ....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!