Ruhlar karmakarışık, bakışlar biçim biçim
Aşk, bir tüy kadar hafif, bir günah kadar ağır
Issız sokaklar kadar boş ve karanlık içim
Gündüz umuda gebe, gece kendine sağır
Aşk iksiri içmişim yârin altın tasından
Bir yanardağ patlamış yüreğin ortasından
Bin parçaya bölünmüş; can, gidenin yasından
Dört yanı sarmış hasret, yanıp tutuşur bağır
Gönlüm hala adını duysa bir garip çağlar
Gözler cemalin özler; sessiz, derinden ağlar
Önceden bir “Ah” çeksen yıkılıyordu dağlar
Şimdi duyulmaz sesin, bağır yüreğim bağır
İbrahim Coşar
Kayıt Tarihi : 12.12.2017 09:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!