Bir şehrin çiçekleri karanfilleri kurutulmuştu
Sokakları izbe bir yalnızlığa büründürülmüştü
Gökyüzünde sancılı bulutlara kuşlar asılmıştı
Bir şehrin yalnızlıklarına yalnızlıklar katılmıştı
Bu şehrin kapıları yokluğa açılmıştı her daim
Sokaklarda askerler hayâsızdı elleri silahlıydı
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta