Bağda Gülüm (3) Şiiri - Abdullah Atay

bağda gülüm kokulu
aklım yare takılı
evvel böyle değildi
nerden almış akılı...

bağda gülüm beş oldu
yar gönlüme eş oldu
beni baştan çıkaran
sürme gözle kaş oldu...

bağda gülüm sarardı
gözüm gönlüm karardı
gül yüzlüm de olmasa
dünya neye yarardı...

bağda gülüm dallandı
gonca verdi allandı
demet demet al güller
nazlı yare yollandı..

bağda gülüm pembedir
yar bu gönlüm sendedir
aşkımın ilacıysa
gül kokulu tendedir...

bağda gül sarmaşığı
bülbül gülün aşığı
kara gözlü dilberim
sensin gönlüm ışığı...

bağımda ki gülsün yar
gönlümde ki dilsin yar
dilerim ben mevladan
melek yüzün gülsün yar.

bağda gülüm beklerim
goncasını koklarım
gülümün güzelini
nazlı yare saklarım

bağımda gülün hası
balla doldurdum tası
gonca gülüm olunca
diniyor gönül yası...

bağda gülü kokladım
gül yarimi bekledim
yarin hasta dediler
kuş sütüyle yokladım...

bağda gülüm yüz oldu
gül açıldı yaz oldu
beni baştan çıkaran
gelin değil kız oldu...