Bağbozumlu Ayrılıklar

şimdi otobüs gelir biner gideriz
dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
bir ellerin, bir ellerim yeter belleyelim yetsin
(turgut uyar)

ne zaman saat üçü andırsa
ne zaman yıldızlar yollara dağılsa
canevimde akdeniz bakışlı aşklar vurulur

sevda,
çok kişilik bir yalnızlıktır buruk hicaz makamlarında
her aşık son eylül günü kendi ölümünü güfteler
bense uçurumlar dizerim kelepçelenmiş satırlara
güz yağmurlarıyla kirlenir hasretlenen sokaklarım
gün olur bir kanağacının gölgesinde dinginlenip
solgun mısraları yıldızlarım
şehir bekçileri karışlar terk edilmiş sokakları
yapraklar yüreğimde mısra mısra dalgalanır
fırtınaları dizginleyip bir aşkın omzunda dinlenmek
gibi bir türküyü uzak yollardan denizciler mırıldanır

belki
bir devrimin dudaklarından içilen şaraptır ayrılık
gözbebeğine kenetler kurutulmuş bir gülün hüznünü
geçilmez olur aşkla çiçeklenen göğe bakma duraklarından
her şey tekrara düşer çelişkisel bir kalbin artıklarında

yıldızlar
hasret kuşanır öptüğü karanlıklardan
ben
hasret kuşanırım inkâr sokaklarından.

nereye gitsem eğretidir duruşlarım
kimi sevsem yokluğu avuçlarımda parçalanır
göçmenliğimdendir sigaramın ucundaki düş taneleri
dağılır kuytusunda dinlediğim sözkıranlarım

eylüldür
ağaçlar, kuşlar, çiçekler çoktan uykuya dalmıştır
bir gece yarısı yürürüz tenhalarda sen ve ben
kenetlenmiş parmaklarımız sözkürenin isyanını andırır
gülüşün yıldızlardan oyulmuş bir şiirdir gülüşüm içre
uzak umutların yorgunluğu dökülür kirpiklerinden
gölgelenir gizil korkularımız beni öptüğün o akşam
yüreğimin satır başlarına zincir de vursam
dudaklarındaki uçurumu unutmam.

bilmem gökyüzü tortusu mudur gizlediğim hüznümün
annem son anısı mıdır üç yapraklı çocukluk gülümün
anlatılmamış masalların kelamları neden süsler geleceği
insan neden bir elin sıcaklığından ölesiye ürker
ve neden ürkmesine rağmen doludizgin tutulur sevdaya
(bilsem bile söylemem)

ey kılıcını yüreğinden yontan çocuk!

gündökümleri, gözlerinde terk edilmiş bir eylüldür
bunu hatırla
yargıçlar düşlerini kanağacına astılar
bunu da

unutma
senin sevgin göğsünde uyuttuğun bir kuştur
biraz yalnızdır biraz da çocuksu
bırak kalsın orada, incitmesin savruk zamanlar
ve kendinden bile koru onu
şimşekler kalbine çaktığında

ey haramiler çağından sevda biçen çocuk,
aşkını kucaklarım elbet ben de bir gün
annem
beni
tekrar
doğurduğunda