1.
gece
yıldızlarından soyunuyor bir nihavend makamında
sanki hasreti fısıldıyor uzaktaki ishak kuşları
sanki ben nereye gitsem
senin sokaklarına çıkıyorum.
2.
bazan göçmen bir kuş oluyor yüreğim
alıp başını konuyor medlerin diyarına
yollar bana seni anlatıyor
dağlar bana seni…
bazense fırat nehrini kucaklıyor türkülerim
kubaba’yı selamlıyorum kargamış’ta
tarih bana seni anlatıyor
kavgam bana seni…
eskil bir yalnızlıktan geliyorum sevgilim
gelip sevda deminde dinleniyorum
çünkü tutsak düşüyor sende şiirlerim
gözlerin şaraplaşıyor satır başımda
sözcükler bana seni anlatıyor
tel örgüler bana seni…
söylesene
hep böyle çocuksu mudur senin ellerin
hazan yaprakları gülüşünde mi yağmurlanır
bir bozlak mıdır yoksa sevdalı yüreğin
şu kara kaşların
hep silah silah mı çatılır
ben kimseyi böyle sevmedim.
Kayıt Tarihi : 31.1.2022 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!