Savuruyor sürüyorum hayati
Dörtyön ve aradakilerle kuzeyde yetim güneyde gurbet..
Geziyor dolasiyorum batida ay cicekleri sircali sokak doguda asasiz hirkasiz dervise
Basimi denk tutmaya calisiyorum kalbimdeki ask denen püsküllü bela bende
Kirlara kiraclara cikiyorum kelebekten üc günlük ömrü centiklere saydirip
Kanatlanmis agmura ugruyorum gökte bulut yerde adsiz yaban cesmler
Bir damla da hasretten katiyorum kar yanginlariyla sofralanmis bahara güze
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta