Bağ bozumu Şiiri - Nimet Öner

Bağ bozumu

Sen benim sarhoşluğumdun
Say ki; kendi uykuma uyuyup , senin rüyana uyanmıştım bağışla
Leyla Şirin Tamara doğmuşken,
Seni Kays seni Kerem seni Ali sanmıştım bağışla
Yedi iklim deviniyordu gözlerinde
Dört mevsimin renklerinde hülyaya dalmıştım bağışla
Kainatı sığdırıp gözlerine, benim için yaratıldın diye sahiplenmiştim
Gözlerin cenneti müjdeliyordu ben kendimi günahsız sanmıştım bağışla
Sol yanımda bir sızıyla dolştım hayli zaman
Bakışlarını merhem diye yarama sürmüştüm bağışla

Yüreğimde koca bir boşluk vardı durup durup düşüyorudum içimden
Bir anda tutundum hayalinin kollarına bağışla
Gözlerinden bağ bozumu kokusu yükselip,
Sızıyordu yüreğimin mahsenine!..
Kirpiklerin birbirine değdikce, yeni bir nefes üfleniyordu ölümcül nefesime...
Sarhoşluğum ondandı! bağışla

Nimet Öner