Badireler Şiiri - Bayram Çinkil

BADİRELER

Seni ararken ben
Ne badirelerden geçtim..
Bilir misin sevgilim?
Ben musluktum kurumaya yüz tutmuş.
Sen çağıldayıp akan bir nehir.
Ben musluğumdan geçtim de..
Sen bir damla suyundan geçmedin,
Ben bir yoldum,
Seni ararken nereye gittiğini bilmeyen,
Bin parçaya bölünmüş..
Sen rahvan bir at..
Tozardın dağlardan ovalardan.
Ben yolumdan geçtim de..
Sen topuklayıp ta üzerimden geçmedin.
Ben bir arıydım,
Sen bir çiçek.
Dönerdim etrafında pervane..
Zamanenin çarkında dönen yıldız misali.
Ben o kanatlarımdan geçtim de..
Sen bir gıdım balından geçmedin.
Ben hastaydım, tababete muhtaç..
Sen doktorum..
Ben sıhhatimden geçtim de,
Sen bir boğumluk ilacından geçmedin.
Bir alkoliktim ben.
Sende içki sunan saki.
Ben aygınlığımdan geçtim de.
Sen bir kadeh içkinden geçmedin.
Ben ferhat’tım dağları delen
Sen dağlar padişahı.
Ben tırnaklarımdan geçtim de,
Sen bir çakıl taşından geçmedin.
Ben kıştım, borandım..
Aşka susayıp kapına dayandım.
Sen ağustosun sıcağı..
Ben karımdan, soğuğumdan geçtim de,
Sen bir ateşinden geçmedin.
Ben bu yola baş koymuş kurbandım,
Sen de düzeneği kurulmuş tabanca.
Ben o tatlı canımdan geçtim de,
Sen bir kör kurşunundan geçmedin.
Ah be sevgilim!
Ah be! ..
Seni ararken ben
Ne badirelerden geçtim de,
Sen bir kuru inadından geçmedin.
Ben yolcu bu yola baş koymuş..
Sen hancı bu yola taş koymuş..
Yollar benim, hanlar senin olsun.