Acıyla Yaşamak Şiiri - Bayram Çinkil

ACIYLA YAŞAMAK

Ellemeyin acılarımı benim
Ve dokunmayın onlara siz
Bana insanlığımı hatırlatır onlar
Meneviş ağacından
Kırbaçlar verin,
Bu benim sırtıma
Değirmen taşlarıyla ezin başımı
Bakmayın ağlamama
Boş verin yakarmamı
Aldırmayın gözyaşlarıma siz
Artırın eziyetimi her an
Özlemimdir benim onlar
Hasretini çektiğim
Sevdiğimdir benim onlar
Rüyalarını gördüğüm
Çıkınımda azığımdır benim onlar
Her acıktığımda önüme serdiğim
Haydi durmayın;
Çağlayan nehirlerde boğun beni
Sonra da gözlerimi oyun
Ve siz heeey!
Size diyorum
Siz
Benim şu asi gönlümden çıkan
Bu isyankar feryatlarımı duyun
Çünkü ben
Aç yaşarım Afrika da
Çünkü ben
Sağır kalmışım Avrupa da
Çünkü ben
Bir körüm Amerika da
Ve çünkü beni
Zincirlere vurmuşlar
Tutsağım
Köleyim
Esirim Asya da
Hadi şerbet vermeyin bana
Bir zehriniz yokmuydu sizin
Ya da bir kurşun
Allah aşkına
Darağacınızı göremedim,
pardon
Hani nerde sizin o
Prangalarınız
Mahpus damları
Mahzenler
Zindanlar
Giyotinler
Ve gaz odaları tabi
Fırınlar
Can alıcı cellatlar
Sonra falakalar
Filistin askıları
Nerde sizin idamlarınız
Vay beeee
Ağız dolusu bir işkenceyede
Hasret kaldık iyimi
Hem yalandan ağlamayın bana siz
Yasımı da tutmayın
Ağlamasın o bombaları yapanlar
Kanla yıkayıp mabetlerini
Paraya-pula tapanlar
İnsanlık onurunu
Ucuz bir mataha satanlar
Atomun sırrından alıp gücünü,
Savunmasız kitlelerin üzerine,
Güdümlü füzeler
Mermiler atanlar
Yada kavga ve savaşları,
Bize miras bırakanlar
Güçlünün hukuku
Hatta vicdanlı gönüller,
Doğruluk
Dürüstlük,
Güzel yarınlar
Heeey! ...
Ağlamasın beni Dünya
O kahinler
Filozoflar
Aristokratlar
Dükkanlarında gezdiğim çarşı
Kırlarında tozduğum bahar
Yaban kuşlar
Kırlangıçlar
Vahşi doğa
Anam-babam
Duyan ve duymayan
Tanıyan ve tanımayan
Hiç kimse,
Ama hiç kimse
Ağlamasın beni işte
Dökmesin gözyaşlarını
Bırakın asılı kalsın cesedim
Ağustos sıcağında,
Aslanlar ve sırtlanlar önünde
Akbabalar götürsün leşimi
Kanlı pençelerinde
Kanatlarının gittiği yere
Rüzgar dağıtsın kokumu,
tozlu bayırlara
Kurtlar-karıncalar bitirsin artakalanlarımı
Sonra;
Tellallar çıkarın uzak diyarlara
Kainat; öldüğümden haberdar olsun
Ama ağlamasın beni kimse
Ve tutmasın yasımı
Çocuklar ağlasın beni
O en temiz duygularıyla
Ve onlar tutsun yasımı
Sonra da gömsünler beni
Benden bir hatıra olarak
Yüreklerinin en temiz yerine
Ve siz büyükler
Anlamıyorsanız bile bari
Duyun beni
Dokunmayın acılarıma
Çünkü ben
Acıyla yaşarım