Bade Şiiri - Müslim Hisari

Kalemimin ucu kuruyor sen aklıma gelince
kimsesizler yurdunda,
etrafımda akbabalar
karabasanlarla savaşıyorum yokluğunda.
aklımda uyandığın zamanlar,
dört yapraklı yonca oluyor hayallerim.
sol ayağım yetişmeye çalışıyor çığlıklara
bakmaya kıyamıyorum,
bakınca büyüsü bozuluyor mukaddes anın.
yürüyüşündeki ahenge kapılıyor yüreğim,
sen durunca atmayı unutuyor.
seni gören ahali şenlik havasında,
burjuvalar bile bir farklı bakıyorlar.
çiçekler dokunmana izin vermiyorlar
zira utanıyorlar zarafetin karşısında.
ben diyorum, küstah bir yaverim
seni herkesten korumaktır dileğim..
gözyaşımı ta derinlere akıtır,
yanan ciğerime bir merhem ederim,
susman taleb eder yüreğim,
konuşman ise yok eder bedenimi.
sebt anında seni gördü İmrülkays
dedi ne hattime bu güzelliği tasvir,
seni benden görmediği halde,
dili lâl oldu, köşesine çekildi.
severim amma heybem boştur bilesin,
herkese kırıldım, gönlüm hoştur bilesin..

bir çocuk doğdu sen bakınca denize,
bütün mevcudat kör oldu, nur inince benzine.
Şehrazat kaçar oldu ben seni sevince,
Sadabat harap etti sarayını
Antere, A’şa kalemlerini kırar oldular.
beni ise ayakta tutan gizli bir tebessümündü..
(5.2.2016)