Bâd-ı Sabâ Saçlarında Eserken

" bâd-ı sabâ "

Seni mecnunun leylasına benzettim
Günler, aylar, yıllarca senden söz ettim
Kahır defterini açıp yazmadan sana
Tenime vuran pembe şafak gibiydin.

Hergün düşlerimde bad-ı saba eserken
İçime çekiyordum, işliyordum iliklerime
Bir türkü tuttururken aşık içli mi içli, sazıyla
Beni anlıyor gibiydi, sen bende gibiydin.

Şimdi içimde coşkun acı derya, deniz
Fırtinalı, çırpınışlari el - ninodan beter
Ne varki okşayamadan daha o yüzünü
Pare pare kızarışlarını bir sevemedim.

Susamış çorak topraklar gibi çatlayan
Çocuk masumiyetinde al dudaklarını
Kıp - kızıl alevler gögü yalarken akşam
Oturupta bir yere, sarilip sevişemedik.
02082014