Bâd-ı Aşk Şiiri - Rukiye Suna

İşte o an, anı buldum
Feleklerde gezinen sultânı buldum
Dillerden düşmeyen âşığ'ı
Fezayı göğsüne yaslayan yârânı buldum

Zamanı, hududu sayıp durdum
Mekanı, şahsı övüp durdum
Göğsüme badeyi döküp durdum
O güzel meyhanede bir seni buldum

Niceleri gelip geçti tarihten
İsimleri silinmedi ebeden
Silerek şanımı o defterden
Adını, şanını, aşkını buldum

Bir zerreciktir bedenim
Lütfunda, kahrında hemen eririm
Sen iste kalbimi kemiririm
Yadında tutuşan odları buldum

Sırrını sayıklayan Hallac'ım
Çölde Mecnun gibi bende açım
Var mı Leyla gibi ahular
Âteşin, temrenin içinde kalbimi buldum

Allah deyince dertler beyhude
Geylaniyi üstad edinip de
Pişir benliğini aşk mektebinde
Dünyadan gayrı o lahza seni buldum

İşte o an, anı buldum
Gözlerimden dökülen ahları buldum
Bir sima ki seninkisi başkadır cihanda
Kapakçığın ardında süveydayı buldum

Rukiye Suna / 15 Haziran 2025