Bacımdan sonra... Şiiri - Ozan Nuri Ceyhan

(Biri anam, biri babam...)

Bir kadersiz kadın, o benim anam
Bir talihsiz adam, o benim babam
İşte gerçek öykü, yok fazla çabam
…Bir kadersiz kadın, talihsiz adam.

Anam sürekli kız çocuk isterdi
İster topal ister kör olsun derdi
Çok da geçmeden muradına erdi
…Bu kadersiz kadın, o benim anam.

Biz bilememişiz kızıymış derdi
Eksik dua tez tutar uzun sürmedi
Treni görmemiş orda can verdi
Bu kadersiz kadın, o benim anam.

Kızını kucaktan raya düşürdü
Kopan bacağı beraber götürdü
Bize dayanılmaz hasret getirdi
…Bu kadersiz kadın, o benim anam.

Kadermiş diyelim bu hakkın işi
Yürekteki acının inmezmiş şişi
Bir günde çektirdi on iki dişi
…Bu talihsiz adam, o benim babam.

Zaman zaman hülyalara dalardı
Mimikler değişir birden solardı
Biliyordum sessiz sessiz ağlardı
…Bu talihsiz adam, o benim babam.

Tarifsiz acıya tümden boyandı
Ancak on sekiz yıl zorla dayandı
Anamı bulduysa mecbur uyandı
…Bu talihsiz adam, o benim babam.

Bizim riyasız gerçek hikâyemiz
Sabırla gün sayıyoruz hepimiz
Sonlara yaklaştık tek tesellimiz
…Dilerim en önce kavuşur Ceyhan.

Adana/2010