Bacanak Mektubu
Ey benim sevgili bacanağım,
Biliyorum ki,dargınsın bana.
Ama bekle gő r ki,neler yazacagım
Memlekette çiftçilik yaptığıma bakma sen
Ben neymişim hele gel de bir gő r, sen
Karım Hacar’le ben ve de oğlum Durmuş
Azıcık çabayla işleri tıkırına koymuş sonra,
Planlanmış ve ufak yollu bir kaza,
Bunu, hemşerilerimiz de yapıyor,keza
Bu kazayı,ciddi sanıp ta ve de,
Hasımlarımızdan gelen haberlere, kanıpta ű zű lme sakın!
Bu memleketin dilini, bilmediğimden
Tercű manla avukat tuttum
Onlar,“Önce bizi gő r,sonra Allah kerim“ diyorlar
Ama, emin ol ki, işi bitiriyorlar
Bu kompa(*) işinde ustlerine yokmuş ve,
Bize kazandıracakları para pek çokmuş
Evet,bacanağım Memet,
Bu kompa işine alıştık gali,
Öyle ki,kudurmuştan beter olduk,
Para için, yapmadığımız kalmadı
Önce bunu,gâvur çakmadı sonunda,
Dile dű ştű k Memet!
Gazete ve tevizyon, dű dű k yaptı bizi
“Numaracı” gő rmeye başladılar hepimizi
Anlayacağın,it izi,at izine karıştı
Dedektifler,peşimizde yarıştı
Ama,az kaldı; şurada bir iki sene
Dolarlar,cebe girecek tepe, tepe
Hadi,hoşça kal,bacanağım
Kompa sonunda yine yazacağım.
Kayıt Tarihi : 20.10.2008 05:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
*Bu şiir Sydney’de yayınlanmış olan Yorum gazetesinde Ali Osman Hakyemez, takma adımla ile ilk kez basıldı. (Brisbane,03.3.1988) *
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!