Babil Yoldaş Şiiri - Fetih Koç

Bir yürekti; yüreklerden yüreklere yürüyen
Bir rüzğardı; durmadan esen
Halkını seven
Faşizme baş kaldıran
Bükülmüyen, tükenmeyen bir yürekti...

Eşkali dağlara yakışan
Bir uzun yürüyüştü Baba Erdoğan

Kalemi vardı; yazan
Kitapları vardı; araştıran
Durmaya, oturmaya alışmayan
İradesi vardı; enerjisine hükümeden
Kır çiçeklerine sevdalıydı
Toprağı eken, zindanda bükülmeyen
Eşgali firare uygundu.
Ne beton duvar, ne kör pencere
Dağların sevinci göz pınarlarından akardı
Çünkü hedefi vardı
“bir dersim yetmez hedef bin dersim olmalı”
Parçaladı zindanları
Uzandı kara denize

Gün olacak bir gül ekilecek
Sis dağılacak güneş doğacak
Halkımız halaya duracak
Kara denize serptiğin tohumlar
Filizlenip toroslara
Toroslardan egeye
Egeden trakyaya uzanacak

Babil yoldaş
Bir uzun yürüyüştür ismin
Bu yürüyüş durmadı
Yürüyor... yürüyor...ve yürüyecek
Taaki proleterya bayrağı
Gögün engin maviliğine çekilinceye dek.

(Şair fetih Koç'un 'Şilan Çocukları' adlı şiir kitabından)