Babil'in Çiçeği Şiiri - Maya Bella Liy

Fethet beni!
Babil’in çiçeği.
Aç bahçelerimde,
Aç kalbimi Semiramis gibi
Mutluluğun her zerresine.

Bul beni, ben kayboldum.
Ben bu zamanın şairi değilim,
Ben bu zamanın hiçbir şeyi değilim.
Bul beni!
Götür ait olduğum yere.
Ben senin olduğun yerde,
Babil’in asma bahçelerinde açmalıyım yine.
Orada, Semiramis’e okumalıyım,
Rüzgâra fısıldadığım şiirleri.

Babil’in çiçeği bir an önce bul beni!
Senin kendini kuruttuğun papirüslerin arasında,
Senin ışık saçtığın, küflü kütüphanelerin tam ortasında,
Babil’in çiçeği senin yanında yaşamalıyım, ölmeliyim anla beni!
Burası neresi, hangi zaman dilimi yuttu sözlerimi?
Sesimi duyan kimse yok mu sahi?

Oku beni!
Babil’in çiçeği.
Senden başka bilen yok dilimi.
Senden başka kimse anlamayacak şiirlerimi.
Sesim ol, nefesim ol kutsa beni.

Fethet beni Babil’in nazlı çiçeği.
Birbirleri ile savaşan bayrakların,
Her şeye rağmen gökyüzünü öpmesi gibi.
Evrendeki her toprağa gözyaşımı akıtacağım,
Köklerimi asla derine salmayacağım,
Ne olur ne olmaz bulursun beni belki diye,
Kimseye çiçekler açıp,
Şiirler yazmayacağım.

Babil’in çiçeği,
Beni bulacak mısın?