Uyuz itin eniği,
İri dişli bir kurttu…
Özünde bit yeniği,
Kemikistan ona yurttu…
Kasaptı en yakın dostu,
Paçasına salya kustu,
Para etmezdi postu,
Babasını unuttu…
Bey avlusu kasırdı,
Çamur ipek hasırdı,
Hep güçsüzü ısırdı,
Gönlünü avuttu…
Havada sis duman,
Değneksiz köy umman,
Kemikten harman,
Hayalini büyüttü…
Oldu deli fişek,
Ürktü sıpa eşek,
Kirletti yorgan döşek,
Serseri baruttu…
Ufukta çıktı güneş,
Paçayı sardı ateş,
Ne dost kaldı ne de eş,
Umudunu yuttu…
Kayıt Tarihi : 12.6.2012 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!