Insan haber alamayınca evladından.
İçinden gelmez Yemek, içmek.
Her şeye rağmen evlat özlemine dayanır.
O yorğun bedenin.
Evlada sevgi bezeli kalbin. Günlerce uyku tutmaz.
Göz kırpmadan
EVLAT yolunda nöbet tutar gelecek evladım diye.
Uzaktan...
Bir karartı gördügünde ansızın irkilir bedeni evlat sevgisi ve özlemi ile.
DİNÇER DAYI
Kayıt Tarihi : 11.2.2023 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!