Babamın Kaleminden 1 Şiiri - Eraltan Mersin

İçlenir dururum gurbet ellerde
Dostlarım halimden biliyormola
Şimdi bahar olan bizim illerde
Sular gürül gürül akıyormola

Esir olmuşum gurbet ağında
Gönül sevdasının sinen dağında
Aşıklar diyarı gönül bağında
Nazlı bülbüller ötüyormola

Birhayli aşıktım güzelim sana
Kırdın kalbimi attın bir yana
Neyleyip ne yaptım hey zalim sana
Elleriyin kınası duruyormola

Pelitli meşeli sıla belleri
Ne hoş eser idi yelleri
Seherde açan gonca gülleri
Bilmem burcu burcu kokuyormola

Kara gurbet yettin canıma
Açılsa yollarım gelsem yanına
Gönder mektubunu basam bağrıma
Gülümden mektup geliyormola

Selam beklerim sıla elinden
Kimse bilmiyor benim halimden
Ölmeden tutsam gülüm elinden
Acep gözlerim yumulurmola

Kuru yaprak döker oldu bağlarım
Hayaline aşık oldum yanarım
İsmini dilimde söyler ağlarım
Kadrimi kıymetimi biliyormola

Başka tat bulmuşum sıla aşında
Misk-ü anber var her bir saçında
Alabaş köyünde tezgah başında
Gelinler keten bez dokuyormola

Bir sevdiğim vardı o da Alabaş'ta
Duydum hasretinden ben oldum hasta
Yazıp mektubumu verdim postaya
Açıpta gülyüzlüm okuyormola

Ulu Alabaş'ta tipi ile karmı ki
Akpınar yaylasında sürü varmı ki
Dertli Teyfik yurdun yuvan darmı ki
Çocuklar oynamaktan bıkıyormola