Babamı kaybettik Şiiri - Suat Hayta

Babamı kaybettik…
Bir anda sessizliğe gömüldü evimiz,
Bir sandalye boş kaldı soframızda,
Bir dua eksik değil artık dilimizde.

Gözleri bir daha gülmeyecek,
Ama o bakış, hâlâ içimde.
Bir ömür yetmedi sanki,
Oysa ne çok şey vardı söylemekte.

Her adımımda eksiksin baba,
Her nefeste özleminle yanarım.
Sesin çınlıyor hâlâ kulağımda,
Ama sarılamam artık, kanarım.

Toprağa verdik seni usulca,
Ama kalbime gömdüm en derine.
Çünkü sen oradasın şimdi;
Hiç solmayan bir çiçek gibi içimde.