BABAMA.... Şeyda bülbül dillerde*TÜRKÜ*

BABAMA

Bülbül kanadından yaralı gider

/1
Bir sevdasın oturursun karşımda
Duman duman oldun benim başımda
Hal eyledin beni bu genç yaşımda
Bülbül kanadından yarelı gider

Gidenime yanarım
Ben bu dertten kanarım
Şeyda bülbül dillerde
Kendime dost ararım

Gel seninle gezem dedim dağları
Çözemedim ben bir türlü bağları
Sürem dedim şah katında sefayı
Bülbül kanadından yareli gider

Gidenime yanarım
Ben bu dertten kanarım
Şeyda bülbül dillerde
Kendime dost ararım

Karşı dağın başındadır dumanı
Yele verelim aldı gitti harmanı
Göçti gitti bizim elin aslanı
Bülbül kanadından yarelı gider

/2
Dostum sanma 500 sene yaşarsın
Toprağına toprak alır katarsın
Bir gün kazdığına kaçarsın
Bülbül kanadından yareli gider

Gözü doymaz söz dinlemez dosttayım
İnce ince yakan dilden hastayım
Bağım, bahçem hep kurudu yastayım
Bülbül kanadından yareli gıder

Bizim elde yeşil olur tarlalar
Tarla komşum sınırımı gagalar
Sanki ölmez gibi dil altınan oh çalar
Bülbül kanadından yareli gider

Bir o yana bir bu yana dönerim
Can bağıma (babama) divaneyim gezerim
Kırk gün oldu gelir diye gözlerim
Bülbül kanadından yareli gider

Çok sallanma hatır saymayan komşum
İnsanlıktan nasip almayan komşum
Geçtiğim yollara ev yapan komşum
Bülbül kanadından yareli gider

/3
Seni bir adam sanırdım on yıl önce
Şimdi halin, lafın pek bön bönce
Kaç metrelik yere gömelim sen ölünce
Bülbül kanadından yareli gider

İnsanlığı pare pare yapmışlar
Sazı sözden, sözü dilden almışlar
Bağımıza baykuşları salmışlar
Bülbül kanadından yareli gider

Uyan bu çayların, bu bağların aslanı
Sensiz olmuyor bu dağların bağı, bostanı
Sen gideli boy vermiyor bağımızın kavağı
Bülbül kanadından yareli gider

Uyan aslan yürekli, temiz kalpli babam
Dinmiyor, durmuyor yüreğimdeki yaram
Seninle bir daha bakışsam, bir daha konuşsam
Bülbül kanadından yareli gider

Şu gönlümü kah allarım, kah pullarım
Yüce dağbaşında divan açarım
Kırk yıl geçse yollarına bakarım
Bülbül kanadından yareli gider

/4
Seni Asarkayası� nın şahı yaptım
Papatyadan, akasyadan taç yaptım
Yollarına ay, yıldızdan konak yaptım
Bülbül kanadından yareli gider

İster saray, ister konak yap gayri
Şu sitemi yavaş yavaş sil gayri
Giden gitti deli gönül bil gayri
Bülbül kanadından yareli gider

Bu halleri bilen gönlüm uyusun
Başındaki duman ile kavrulsun
Bağrındaki harman ile savrulsun
Bülbül kanadından yareli gider

Bıraktım feryadımı göklere çıksın
Ay, yıldızı ağlasın, güneş yansın
İsyanım sana değil ey Tanrım
Bülbül kanadından yareli gider

Ben ben oldum can evimden vuruldum
Pare pare binbir dağa savruldum
Uçan kuştan,esen yelden seni sordum
Bülbül kanadından yareli gider

/5
Ağlama bu dağların yaslı gelini
Dök birinin eteğine tüm dertlerini
Hangi gözyaşı getirmiş ki gideni
Bülbül kanadından yareli gider

Ben dursam yürek kendini pareler
Bu acımı yani baştan tazeler
Bu acıya yücelerden süreler
Bülbül kanadından yareli gider

Ha durayım derken ummana döndüm
Gel gönlümün çiçeği, gel gülüm
Bu ummanda tek başıma bir balık oldum
Bülbül kanadından yareli gider

Bağır bağır bağırdım duyan olmadı
Bağrımdaki yaraya dost bulunmadı
Dünyayı yıksamda fayda yok gayrı
Bülbül kanadından yareli gider

Suskun akan çaylara döndüm
Dalları kurumuş kavağa döndüm
Bülbül konmaz solgun güle döndüm
Bülbül kanadından yareli gider

/6
Ben allıyım, ben pulluyum desemde
Bu yarayı dürüm dürüm etsemde
Bu yerlerden diyar diyar gitsemde
Bülbül kanadından yareli gider

Ben bu yareyi demir şişle dağlarım
İlmik ilmik, düğüm düğüm bağlarım
Yine durmaz bir yerimden kanarım
Bülbül kanadından yareli gider

Gel yüreğim, dur yüreğim dur gayrı
İlme ilme gözyaşlarım dur gayrı
Giden gelmez deli gönlüm bil gayrı
Bülbül kanadından yareli gider

Bu gönlümü bir gül yapıp assam da
Bülbül olup gül dalına konsam da
Çiğdem olup baharda assam da
Bülbül kanadından yareli gider

Benim bağım, benim dağım kurudu
Tertip tertip takımların savruldu
Nerde verdiğin söz, kavlimiz bumuydu
Bülbül kanadından yareli gider

/7
Seni sessiz çınar ağacı seni
Rüzgarın, havan, suyun eksildi
Köklerin bilmem tutar mı yerini
Bülbül kanadından yareli gider

Bülbül olup kırk yıl seni çağırsam
Lale olup yollarına dizilsem
Çeşme olup avuç avuç su versem
Bülbül kanadından yareli gider

Yattın yatalı seslenmez oldun
Halimi, hatırımı hiç sormaz oldun
Gittin gideli özlemez oldun
Bülbül kanadından yarel, gider

Çöreklendi dertler kazma ile kazılmaz
Aydan, yıldızdan melhem gelse yaramaz
Başımdaki dumanı orkan bile atamaz
Bülbül kanadından yareli gider

Bu gönlüme ne söylesem avunmaz
Bal söyle, şeker söyle zevk almaz
Gittin gideli ateşin küllenmez
Bülbül kanadından yareli gider

8/
Ak boyunlum, bal saçlım tek mi kaldın
Sende yarini göçmez mi sandın
Bu yalan dünyayı bitmez mi sandın
Bübül kanadından yareli gider

Dört yavruyu çiğdem çiğdem büyüttüm
Düşman gözü, el elini kör ittim
Bağbahçe, tarla taban ekerdim
Bülbül kanadından yareli gider

Ak yazmalım, mavi gözlüm gal gayri
Kıraç bağda yasımı et, gez gayrı
Eski günleri bir hatıra yaz gayrı
Bülbül kanadından yareli gider

Bu dünyayı bende böyle sanmazdım
Bileydim billah sigara yakmazdım
Seni böyle gözü yaşlı koymazdım
Bülbül kanadından yareli gider

Hani benim harman yerim bal yarim
Hani benim dağlardaki türkülerim
Hani benim ılgıt ılgıt kaval sesim
Bülbül kanadından yareli gider

9/
Bende bu dünyaya küskün mü gittim
Her günümü toprağınan, çiğdeminen geçirdim
Daha ne bağlar, ne güller ekecektim
Bülbül kanadından yareli gider

Güvercinim tek mi kaldın dalında
Türküler yak demet demet yaprağa
Bir seher yeliyle fısılda bana
Bülbül kanadından yareli gider

Dünyanın rengini gül gibi soldurdun
Artık hiç bir şeyden zevk almaz oldum
Seni gökteki bulutta, esen yelde arar oldum
Bülbül kanadından yareli gider

Bu dünya dönerde döner umrunda değil
Ben de beraber aklım başımda değil
Bırakın ölenedek ağlıyayım aklım bende değil
Bülbül kanadından yareli gider

Gittin gideli huzurum bulmaz oldum
Ne ben benleyim, nede senleyim
Yüreğim dağlandı gitti, gözlerim sellerdeyim
Bülbül kanadından yareli gider

10/
Temmuz ayları gelmesin,çiçek açmasın
Bülbül de gelip has bağımda ötmesin
Beni diyar diyar, beni benden sürmesin
Bülbül kanadından yareli gider

Yokluğun yakıyor içimi kor alevi gibi
Gözlerin gözlerimde deniz mavisi gibi
Yüzüyorum kanadı kırık bir yunus gibi
Bülbül kanadından yareli gider

Seni sordum beynimin her köşesine
Uğraştım gece, gündüz seni diriltircesine
Her seferinde inci oldun döküldün ellerime
Bülbül kanadından yareli gider

Demek dünya yalanmış yalan
Var dostum birazda sen oyalan
Unutma iyiliktir geride kalan
Bülbül kanadından yareli gider

Benim babam insanlığa açıktı
Kötülerin korkulu rüyası, doğruluğa kucaklı
Nerde düşkün görse ona dert ortağı
Babam kanadından yareli gitti

11/
Hiç böyle ağıtlar gelmezdi aklıma
Sen bize bir oynadın pir oynadın baba
Bir tekme vurdun dünyanın çarkına
Bülbül kanadından yareli gider

Gittin koca Ahmet dağladın gittin
Yüreğimin tellerini dağladın gittin
Gözlerimi yollara bağladın gittin
Bülbül kanadından yareli gider

Ağlanma yüreğim, dağlanma yüreğim
Sağlık dilemeyene yaslanma yüreğim
İnsan olmayanla oyalanma yüreğim
Bülbül kanadından yareli gider

Ağlama insanoğlu ağlama artık
Sağlık dilemeyene üzülme artık
Ben topraksam kucağım herkese açık
Yareli bülbülü sardım sıcacık

Hiç keyfim kalmadı gittin gideli
Çiçekler renkli değil gittin gideli
Rüzgarda esmiyor gittin gideli
Bülbül kanadından yareli gitti

12/
Yağmur yağmıyor asılı kaldı dağda
Çiçekler yok eskisi gibi tarlalarda
Gönlüm seni arıyor harmanda, bağda
Bülbül kanadından yareli gitti

Varmıydı böyle aniden çekip gitmek
Varmıydı yasına kapanan gözleri görmemek
Şimdi rahatsın yerinde belli
Bülbül kanadından yareli gitti

Beni yaktın ta derinden, ince yerimden
Ne zormuş Allahım bir daha görmeden
Ne zormuş Allahım bir daha söyleşmeden
Bülbül kanadından yareli gitti

Bilirsin ki gelmiyor kabullen gönlüm
Bilirsin ki yaslandıkça yanıyor gönlün
Bilirsin ki dünya yalandır be gönlüm
Bülbül kanadından yareli gitti

/13
Değmeyin gönlüme gönlüm yastadır
Köyden haber geldi babm hastadır
Ötme bülbül ötme gülüm hastadır
Bize akan çaylar tümden yastadır

Yüreğim yarısın aldında gittin
Yalan dünyada koydun da gittin
Yokluğun öyleki susuz dal gibiyim
Bülbül kanadından yareli gitti

Ruhum senle, bense yalnızım
Aram aram seni ararım
Bir bağırabilsem alevimden yanarım
Bülbül kanadından yareli gitti

Neyleyim gülü, neyleyim laleyi
Ben ben de değilim, neşem yok gayri
Bülbül kanadından yereli gitti

Uuuçun turnalar uuçun gayri durmayın
Derli dertli ötüp yarem deşmeyin
Bülbüle yavrusundan selam söyleyin
Bülbül kanadından yareli gitti

/14
İki gözü iki çeşme ağlıyor deyin
Suları çekilmiş kuru çay gibi deyin
Asar kayası gibi eriyor deyin
Bülbül kanadından yereligitti

Uçun turnalar uuçun bülbül yok gayri
Bu illerde size yeşil dal yok gayri
Kestiler gülleri dikeni kaldı
Bülbül kanadından yareli gitti

Bir gül olam büş ucunda bitem
Bir çeşme olam yudum yudum su verem
Bir söğüt olam sana kanat gerem
Bülbül kanadından yereli gitti

Öyle yanarım, öyle döneim bilmem ben kimim
Asarkayası’ndan yuvarlanmış bir kaya gibiyim
Dünyada tek başıma bir çınar gibiyim
Bülbül kanadından yareli gitti

Esme rüzgar esme yansın bu bağır
Yağmur da yağmasın yansın bu bağır
Ben de göçeyim yavaş yavaş ağır ağır
Bülbül kanadından yareli gitti

/15
Bahar gelldi baba kalksana
Çiçek verdi bizim Asar’ın taşı baksana
Gelincikler selama durdu yollarda
Bülbül kanadından yareli gitti

Karşı dağda bir bulut eğlenir
Bir çiğdeme, bir papatyaya söylenir
Sanki senden bana selam getirir
Bülbül kanadından yareli gider

Esen bulutta, akan çayda şemalin
Bazen karşı tarladan yürür gelirsin
Bazen sende beni arar gezersin
Bülbül kanadından yareli gelir

Evimizin önünde sohbetlerde aklım
Gelen, giden komşuda seni aradım
Belli belirsiz duyarmıyım, takıldım
Bülbül kanadından yareli gitti

Gel bir sofrada tekrar oturam
Çorbana tuz, çayına şeker, su olam
Bir demlik uçayda sohbetlenem, konuşam
Bülbül kanadından yareli gitti

/16
Üç senedir bu bağrımı dağlarım
Sessiz hayalinde sohbetlenir, yanarım
Bilmezmiyim buoşunadır bu feryadım
Bülbül kanadından yareli gider

Ölüm sana çok ağıtlar yakılır
Girdiğin evlerde çok bağırlar dağlanır
Sele versem seni, sular bile ığılanır
Bülbül kanadından yareli gider

Ben bülbüle doymadım topraklar
Söylenirim, açsamda bir baksam ne yapar
Halimi görse dayanamaz, muhakkak ağlar
Bülbül kanadından yareli yatar

Dört sarı çiğdem verdin dünyaya
Dördüde lale, sümbül, papatya baş uunda
Dördüde senin yüğlediğin insanlıkta
Bülbül kanadından yareli bakar

Yağmur yağsa köyümdeyim çaradktayım
Geçmişe döndüm, çocuk oldum 9 yaşındayım
Babam odun yakarken ocak başındayım
Oysa bülbül kanadından yareli ben se masamdayım

/17
İste böyle yanar yanar yanarım
İşte ben benden böyle kaçarım
İşte benim böyle dağlara feryadım
Üç yıldır yareli bülbülü ararım

Dağlarda olmasa kime yanarım
Yağmur olur tepesine yağarım
Sel olur ırmağında akarım
Ceylam olur yareli bülbülü ararım

Derdim ağır çekemez oldum
Ben bu yereyi atamaz oldum
Gözü yaşlı bir ceylan oldum
Yareli bülbülü bulamaz oldum

Ilgın ılgın izin sürerim
Her kayadibinde seni beklerim
Gelmezsin, dönmezsin pek ala bilirim
Bülbül kanadından yareli gider

13.7.2001...2..3..4..5..6..7.....

Hanife Saban