Hani hep derim ya sol yanım ana
Onun biraz üstü azıcık sağda
Küçücük yaşında iki çocuk birde ana
Koyup bir göz odaya
……gitmek var mıydı baba…
Bir karne günüydü alıp takdirnamemi
Hevesle gelip bir öptümdü ellerini
Tepkini o an anlayamadım neydi sebebi
Anlatamadan hayatın zehrini
……gitmek var mıydı baba…
Tek bir cümle hafızama kazırcasına
Akademiye girince kutlayacaktın ya
Yıllar geçti aradan hayatı tanırcasına
görmeden yaşam mücadelemi
……gitmek var mıydı baba…
Anlıyorum şimdi nedenini
Neden çanta gibi taşıdığını beni
Yaşamın acı tatlı yönlerini
İstediğin bir erkek evlat gibi
Görmeden öğrendiğimi
……gitmek var mıydı baba…
Biliyorum pek sevmezsin böyle günleri
Hele hediye edilecekse alın teri
Pek bir sinirlenir isterdin resim çizmemi
Ve seyretmeden tablolarımı şimdi
……gitmek var mıydı baba…
Yakardın bilmem neden şiirlerini
Anımsıyorum da ne güzel yazardın
Kim bilir nerede soldu o yapraklar
Ruhunla bir hazan sabahı
Belki de göğe savruldular
Üç dört sayfada bırakmadan
……gitmek var mıydı baba…
Yıllar sonra sana
Bir şey vereyim hiç olmazsa
Bugün anısına
Yok! Kızma
Duygularımdan birazını yazdım satırlara
İleride sende yazarsın demiştin ya!
Senden öğrendiklerimle geliyorum
……yazdıklarımı okuya biliyor musun baba…
11.06.2007 İstanbul
Aydan KüllüceKayıt Tarihi : 11.6.2007 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstanbul sanatını özlüyor baba... ve ben... kardeşim... SENİ... annem mi oralarda bir yerde...
Babalarımız nur içinde yatsın...
TÜM YORUMLAR (42)