Babam ve Çocukluğum !

—Yaşamı emek emek örüp içerisinde bize ziyafet çeken babama-

Omzundan gördüğüm dünya,
Çok tatlıydı.
Ne zaman işaret parmağın avuçlarımda olsa
O zaman meydan okurdum sanki
her şeye, herkese
Hele diğer elimde
Bileğime bağladığın uçan balon oldu mu?
Uçmak gelirdi içimden
Hiç bitmeyecekmiş gibi gelen
Çocukluğumun merkezine
Bazen kızardım da sana
Ne zaman berbere gitsek
“Usta jiletle alma enseyi
Makine kullan” dediğinde mesela,
Herkes gibi olmak nedense hoşuma giderdi
Şimdi oğlum var baba,
ve ben sessizce eğilip berberin kulağına
diyorum ki;
“Aman usta ense makinayla”

#20 Kasım 2005#