Babam ve annem Şiiri - Goktan Onur Umdu

Onların aşkı bitmeyecek bir masal gibiydi
Babam sadık,anlayışlı ve sabırlıydı
Annem çabuk sinirlenen,heyecanlı ama güler yüzlüydü
Belkide buluşmaları bir mucizeydi

Memleketini ve ailesini bırakıp kendi kaderini
Belirlemek için istanbula gelmişdi
Nişantaşında ufak ama şirin bir daire kiraladı
Hem çalışıp hemde okumalıydı

Babamın bir arkadaşı memleketten geldi
Her zaman ona tıraş olurmuş kendisi berberdi
Babama demişki; gel seni bir tıraş edeyim dedi
Babamda; Olur et bakalım ama makas yokki

Tesadüf bu ya nişantaşında dedemde berberdi
Babam kendisinden makası temin etti
Dedem sert adamdı kimseye makas vermezdi
Rabbim herzaman babama yardım etti

Her neyse bizim traş bitmişti
Babam makası iade etmeye gitti
Birde baktıki dükkan kapanmıştı
Yanındaki diğer esnaflara sordu

Esnaflar dedemin evini tarif etti
Babamda makası evine götürdü
Nihayet evi buldu ve kapıyı çaldı
Kapıyı açan güzel yüzlü annemdi

İşte kısmet dedikleri buydu belki
Bir makasın kudretini gördü sanki
Aynı yastıkta bir ömür geçmezmi
Her kula böyle yar nasip olmazki