Babam’a Şiiri - Şair Çakırzade

Yine bir bayram daha ama sen yoksun
ayağının tozuna yüreğimi bıraktım
ruhuma hüzün çöktü gül gibi soldum baba…
çaldılar düşlerini kızının heybesinden
gözlerimde hala dimdik duruşun kasketin mavi gömleğin..
soyadımı unuttum üşüdü sol yanım baba
keşke öpmeseydin avuçlarımı
O mutluluk mezarım oldu bana
yok artık martıların çıldırdığı bir sahil
çiçekli basmalı battaniyemizi özledim
şarabın gazabındaki bu şehri istemiyorum baba…
Annem’ in ıhlamur kokan saçları ağardı
öksüzlük çöktü gecelerine vahlandı acıma
gün ışığı görmedi yandı karanlığında baba…
nasılda benziyor sana gözlerim solduğunda
adam dediklerin kahpe çıktı
görseydin şakağından vururdun baba…
yaşamak sancısı boynumda kolye
maviyi haketmedim
payıma kara düştü baba…
dumanlı dağların selamı var
ankalar selam yolladı sevgiyle bakışına
dikenli çalı ağladı nasırlıı parmaklarına
babamın selamı var dedim koyunlara kuzulara
unutamaz kimse büyük yanını baba..
nasıl aldırmayayım yokluğuna
üzülme sen üzülma baba..
yıldızlardan çiçek çalarım acımı gizleyerek
sığınırım bir sardunyaya
dinlerim yağmurun sesini
koklarım toprak kokusunu baba…
bir kediyi severim
fukara bir çocuğa dokunurum
gizlerim kahırlarımı öfkelerimi baba…
soyu tükenmiş bir çınara baktıkça
titriyor yedi yaprak ayazında
öksüzlüğün boşluğunda asılı kaldılar
yangınlar yaktı yangınlar baba…
öksüz asil bir sevgiyle sevdim
yangın kuşları kondu kıvırcık saçlarıma
göklerim anlamsız boşluğa düştü babam..
feryadımı gözyaşlarımı gören Mennan
bizi buluşturacaktır toprak kokan bakışlarında…
lailahe
İlla
hu
hu…