Dağ gibi yüceydin benim sırtımda,
Heybende taşıdığın buğdaylar nerede,
Aşınla filizlenen bu günde
Suyunda şerbetin olurum yine
Ağlar gözlerim görünmez yaşı,
İçime akıttığım ağı ile taşı
Eserin evlattır bulunmaz tanımı,
Çapaklı gözler yorgundur, düşler yarını.
Etrafını sarar sevdiklerin,
Kaş altından gülersin serin serin,
Sorurum kimdir bunlar diye?
Bizden der içini çekersin derin derin
Musallat taşına uzanan boyun
Boyuma denk olanda
Yüzünde güller açmış rengin solanda,
Koynuna koyduğum yazma anamdan sana..!
Avuçlarımda ovaladığım ellerin,
Dudaklarıma değdiği an,
Şimşekler çakıyordu gözlerinde
Mutluluğun resmiydi o an..!
Tutarsın elimi bırakma diye,
Bırakır mıyım sandın gittin ne diye
Son nefeste helâlık verdin
Helal ettik güle güle diye.
Bilirdin yolun sonu burası
Son günde öperek kokladın bizleri,
Yüreğimde yanan ateş izleri,
Bileğime vurduğun kelepçe sızlar yine.
Gözlerimiz uykuda,
Nisan bir şakası ne diye?
Çağırdım sesime ses yok işte
Derdine mehlem olurdum bilseydim yine.
Sofranda aşını paylaştıkların,
Evinde aydınlığa kavuşturdukların,
Telgrafın tellerinde seslendiklerin,
Uğurlamadı sevdiklerin yine.
Sen gözcü babaydın incitmezdin,
Kırklar kapısını bilir gizlemezdin,
Turna gibi semaha süzülendin,
Darına duran ben oldum yine.
04/04/2011
Kayıt Tarihi : 10.4.2011 01:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''babamın, ölümünden dolayı bende kalan acısını … şiirle sizlerle paylaşıyorum…''
Babanız ışıklar içinde kalsın... Acısı unutulmasın..
TÜM YORUMLAR (3)