Babam Şiiri - Mehmet Cıngır

Babam,
Bugün babalar günü
Ama bir güne sığdıramam ki ben seni,
Dua ediyorum ben senin için
Sabah akşam.

Babam,
İyi ki sen benim babamdın
Dürüstlüğü öğrettin bana
Adam gibi adamdın.
Seni unutmadım,
Unutamam.

Babam,
Yalan söylemezdin,
Yalanı sevmezdin
“Zamanın evliyası”derlerdi sana,
Doğrudur elbet,
Bu söze yalan katmadım,
Katamam.

Babam,
Fakirdin;ama çalışkandın
Onurluydun,gururluydun
Haramı yemezdin,yedirmezdin
Haramı asla sevmezdin.
Sana hiç saygısızlık yapmadım,
Yapamam.

Babam,
İnançlıydın,
Çömerttin,
Bölüşmeyi bilirdin,
Misafire ikram ederdin,
Misafir eksik olmazdı sofrandan,
Başım ağrımaz etsem yemin,
Peygamber evi gibiydi evin.
Benim hem babamdın hem
Anam.

Babam,
Yıl bin dokuz yüz doksan
Bir temmuz günü
Kuşluk vakti ağırlaştın.
O saatte başındaydım.
Elimde Kur’an
Yasin okudum bi tamam,
Zemzem içirdim elimle
Ben şahidim ki
Kelime-i şehadet getirdin dilinle
Kanatlandın ebediyete o an
O acı günü hiç unutmadım,
Unutamam.

Babam,
Şimdi ben de bir babayım;
Fakat senin gibi pahalı değil,
Bedavayım.
Şimdi sen bana gelemezsin belki ama
Ben sana geleceğim
Sabah ya da akşama.
Mekanın cennet olsun
Ey güzel adam!